W sjp.pwn.pl laptop ma wyraźnie dopełniacz laptopa. Logika podpowiada coś odwrotnego (rzeczownik nieżywotny), ale oprócz niej mam przykład audycji Lato z radiem w 1. programie PR. Słuchałem jej wielokrotnie tego lata i nagrodą w codziennym konkursie był m. in. laptop. Kilka razy dziennie zapowiedzi mówiły, że w konkursie można „wygrać laptop, kamerę cyfrową lub kino domowe”. Tak samo mówił spiker podczas wyboru nagród, używając w bierniku formy laptop, jak mianownik. Kto ma rację?

Usłyszałam ostatnio, jak Prezydent Polski użył sformułowania oni lubieli. Od razu poprawiłam Go w swojej głowie na lubili. Słuchałam już niejednej wypowiedzi Pana Prezydenta i uważam, że posługuje się piękną polszczyzną, w związku z czym uznałam, że prawdopodobnie jest to prawidłowo użyty czasownik, a ja mam jakieś braki.

Będę wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.
Mariola Wójciak

„Nowy słownik ortograficzny PWN”: outsider – zob. autsajder. „Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN”: autsajder – zob. outsider. Rozumiem, że obydwie formy są poprawne. Którego słownika „należy się bardziej słuchać”?

Ukłony i pozdrowienia
Daniel Bożyński, Racibórz

Czy w jednym tekście (np. recenzji, artykule) należy liczebniki porządkowe pisać albo za pomocą liczb, albo słownie, czy też można je mieszać? Moja znajoma jest zdania, że nie powinno się pisać raz w latach 80., a raz w latach czterdziestych, tylko trzeba wybrać któryś sposób. Ja zaś stosuję różny zapis, a nawet wolę daty zakończone na -dziestych zapisać słownie, a na -dziesiątych liczbowo (o ile, rzecz jasna, nie występują w jednym zdaniu).

Szanowni Państwo!
Czy w zdaniu: „Nikt nie potrafi słuchać zwierzeń ludzi chorych tak cierpliwie jak on” powinien być przecinek przed jak?
Anna M.

Ze szkoły podstawowej (kilkanaście lat temu) wyniosłem wiedzę, że powinno się mówić [westerplate], a nie [westerplat-te]. Dlatego teraz wprost nie mogę słuchać, w jaki sposób nazwę Westerplatte wymawiają dziennikarze (głównie oni). Rzadko który z nich mówi o Westerplatte przez jedno t, za to większość niemożliwie celebruje końcówkę, aby jak najwyraźniej było słychać podwójne t. Czy powinno się tak mówić?

Szanowni Państwo. Nie wiem, co Państwo o tym myślą, ale bawi mnie i zarazem złości, kiedy słyszę w wypowiedziach polityków, samorządowców, na plakatach wyborczych zamiast prostych słów ja, mnie połączenie wyrazów moja osoba. I tak zamiast powiedzieć lub napisać „Głosujecie na mnie” słyszę lub widzę: „Głosujecie na moją osobę”. Tego się już nie da ani czytać, ani słuchać, tak brzmi pretensjonalnie i irytująco. Z uszanowaniem stały czytelnik Poradni.

Chciałabym zaprosić koleżankę, tylko nie wiem, jak mam odmienić. Koleżanka nazywa się Karolina Orzęska. Mam zaprosić Karolinę Orzęską, czy Karolinę Orzęskę?

Czy ten fragment wiersza jest poprawny gramatycznie:

słucham głośnego
bicia
którym mnie
zaszczyca
kiedy znajdujesz się
w pobliżu

kiedy "absolut" piszemy z wielkiej litery?